Als de blaadjes beginnen te vallen, vliegen doorgaans ook de nieuwste plaatjes je om de oren. Een jaar geleden zou niemand het in zijn hoofd hebben gehaald om Volumia! – toen nog een onbekende grootheid – te laten debuteren in deze drukste tijd van het jaar. Daar werd destijds een voor nieuwkomers wat rustigere periode voor uitgezocht, namelijk de lente. Het zelfbewuste negental hoeft het najaarsoffensief van de grote releases echter niet langer meer uit de weg te gaan. Intussen straalt voorman Xander de Buisonjé zélf als de ster in het wapen van Maastricht waar de meeste bandleden vandaan komen. Volumia!’s tweede CD ‘Wakker’ zal in het huidige aanbod bepaald niet hoeven onder te sneeuwen.

‘Wakker’ zal de vele fans van Volumia! weer nachtenlang uit de slaap houden. Vijf van de 12 tracks zijn namelijk hartstochtelijke ballads. Overigens schrijft De Buisonjé relatief gezien zoveel ballads omdat componeren achter de piano haast automatisch bij hem zulke emoties oproepen. Maar om nou te zeggen dat hij alleen maar ballads zou doen, is wat overdreven. Nog niet eens de helft van ‘Wakker’ is in slow motion. Er staan dus ook nog acht up- en/of midtempo stukken op.

En juist op dit front wijkt ‘Wakker’ sterk af van zijn diverse malen met platina en awards, waaronder de Edison, onderscheiden voorganger. De ballads waren altijd al goed; ze zijn alleen nóg beter nu. Een kwestie van ervaring. Gedragen nummers als openingstrack ‘Er Is Altijd Een Weg’ (met volop violen), ‘Hoe lang Heb Ik Te Leven’ en ‘In De Blauwe Zee’ doorstaan met glans de vergelijking met erkende Volumia!-klassiekers als ‘Afscheid’ en ‘Het Is Over’. Op ‘Wakker’ heeft Volumia! als band duidelijk meer inhoud gekregen.

Met de spetterende eerste single ‘Blijf bij mij’ rekent Volumia! gelijk keihard af met het vooroordeel als zouden ze niet kunnen rocken. Wie meer bewijzen van dit soort soulvolle uptempo werk wil horen, moet maar eens skippen naar de tracks ‘Ik Vlieg Ik Zweef’ en ‘Ik Lach Weer Als De Zomer Begint’. Producer Haro Slok heeft de band, in samenwerking met co-producer Xander de Buisonjé en executive producer Henkjan Smits, flink laten zweten. Het resultaat van dit harde labeur mag er wezen.

Laatstgenoemd nummer is één van de acht nummers waarvoor De Buisonjé geheel alleen de songwriterscredits krijgt. Hier en daar leverden Han Kooreneef, Dinand Woesthof (Kane), bandlid Axel Lindelauf en producer Haro Slok enige hand en spandiensten als medecomponisten. Welgeteld slechts één cover staat er op het album: de lekker smeuïge groover’ Over Je Schouder’ is een pakkende Nederlandstalige bewerking van ‘Over Your Shoulder’ van Mike & The Mechanics. Telt u even mee: dat is dan een dozijn songs waar De Buisonjé geheel of gedeeltelijk voor verantwoordelijk is. Voorwaar allerminst een slechte score.

De titel van het album slaat terug op de funky track ‘Wakker Worden’, dat nu eens niet op De Buisonjé’s favoriete onderwerp de liefde slaat. Het handelt daarentegen over het volgen van je roeping. “Het gaat over de mensen – en dat zijn er meer dan je denkt – die op hun veertigste beseffen dat ze eigenlijk een job hebben die hen niet gelukkig maakt,” legt hij uit. “Ze hadden graag iets anders gedaan dat meer bij hen past: schilder, musicus, schrijver. Maar ze durfden dat toen ze jong waren niet aan”. Gauw heeft hijzelf het spookbeeld van een topbaan in de hotelwereld verruild voor een artiestenbestaan. ”Het gaat erover dat je je hart achterna moet gaan. Dat heb ik zelf ook gedaan.”

Natuurlijk is de liefde wel het onderwerp van de meeste nummers en zeker van al die grote ballads die het album rijk is. ‘Omdat ik Zoveel Van Je Hou’ is een prachtig luisterlied dat in een haast Burt Bacharach-achtig arrangement is gestoken. Dat geldt ook voor de ‘pseudo-ballad’ ‘In De Blauwe Zee’. ‘Dieper In De Nacht’ snijdt het thema de angst om de liefde te verliezen aan. Zelf vindt Volumia! het ‘epos-in-crescendo’ ‘Hoe Lang Heb Ik Te Leven’ het mooiste nummer dat Xander ooit heeft geschreven. Ook hier gaat het om diezelfde vrees, zij het naar een nog hoger niveau getild, naar verlies door ziekte en dood. De tekst heeft een zekere herkenbaarheid voor velen die zich in een naargeestige situatie bevinden.

Het inlevingsvermogen van De Buisonjé als tekstdichter is op ‘Wakker’ aanzienlijk toegenomen. Hij houdt van eenvoud, herkenbaarheid en begrijpelijkheid. “Van Mien uit Sneek tot Bep uit Coevorden,” luidt zijn credo als schrijver. Hij gruwt van overdreven opsmuk en dikdoenerij.

Een voorbeeldje van eenvoud die direct werkt is de vrolijke funky stamper ‘Ik Lach Weer Als De Zomer Begint’. Overdag op het strand, ’s avonds in de kroeg, de volgende dag wéér zonnebaden én stappen. Daar komt het wel zo’n beetje op neer. Zeer geschikt om te draaien in de file op weg naar het strand. ‘Raampje omlaag, elleboog naar buiten en swingen,’ klinkt De Buisonjé’s luisteradvies. Een lach en een traan, het staat allemaal op ‘Wakker’. Het zijn de emoties die bij het dagelijks leven horen.

Maart, 1999